We wrześniowym numerze „IT Professional” poruszyliśmy kwestię tworzenia środowisk szkoleniowych z użyciem kontenerów Linux (LXD). O ile takie rozwiązanie sprawdza się wyśmienicie dla środowisk deweloperskich lub szkoleniowych, o tyle produkcyjne zastosowanie dla baz danych klasy Enterprise pozostaje nadal w strefie bardziej ciekawostek niż faktycznych, poważnych pomysłów architektonicznych.

Trzeba nadmienić, że z niecierpliwością czekamy na premierę on-premises bazy 20c, w której architekturę multitenant połączono z możliwościami technologicznymi namespaces na systemach operacyjnych Linux, co sprawia, że kontenery Linux wkraczają w świat baz danych Enterprise z rewelacyjnym wsparciem bezpieczeństwa. Obecnie jednak jedynym sposobem na elastyczne zarządzanie środowiskami bazodanowymi Oracle w firmie pozostaje wirtualizacja.

> VMWARE A LICENCJE ORACLE

Ciężko o architekta, który mówiąc „wirtualizacja”, nie ma na myśli produktów VMware. Firma zdominowała rynek wirtualizacji i każdy specjalista zarekomenduje te rozwiązania jako pierwszy wybór dla organizacji Enterprise. Niestety użycie tego wirtualizatora ograniczone jest zapisami licencyjnymi znajdującymi się w dokumencie „Oracle Partitioning Policy” (bit.ly/3fYloCj). Dokument przedstawia pojęcia partycjonowania miękkiego i twardego jako podstawy dla zakupu licencji na bazę danych Oracle.

Wyobraźmy sobie hipotetyczną sytuację – maszyna wirtualna ma 12 rdzeni, ale maszyna fizyczna, która jest hostem wirtualizacyjnym, ma 24 rdzenie. Ile licencji EE powinniśmy wówczas zakupić? Core factor dla procesora Intel to 0,5, co powinno dać odpowiednio 6 lub 12 licencji EE. Ale czy na pewno? Niekoniecznie – w przypadku partycjonowania twardego możemy zakupić mniej licencji – jedynie dla tych rdzeni, które są przypisane do maszyny wirtualnej. Poniżej przedstawiono definicje partycjonowania miękkiego i twardego według korporacji Oracle:

1. Soft partitioning segments the operating system using OS resource managers. The operating system limits the number of CPUs where an Oracle database is running by creating areas where CPU resources are allocated to applications within the same operating system. This is a flexible way of managing data processing resources since the CPU capacity can be changed fairly easily, as additional resource is needed. Examples of such partitioning type include: Solaris 9 Resource Containers, AIX Workload Manager, HP Process Resource Manager, Affinity Management, Oracle VM, and VMware . Unless explicitly stated elsewhere in this document, soft partitioning (including features/functionality of any technologies listed as examples above) is not permitted as a means to determine or limit the number of software licenses required for any given server or cluster of servers.
2. Hard partitioning physically segments a server, by taking a single large server and separating it into distinct smaller systems. Each separated system acts as a physically independent, self- contained server, typically with its own CPUs, operating system, separate boot area, memory, input/output subsystem and network resources.

Powyższa definicja oznacza w praktyce, że licencje powinny obejmować cały serwer fizyczny, na którym działa baza danych Oracle, ponieważ VMWare został zakwalifikowany do partycjonowania miękkiego, które – według definicji firmy Oracle – limituje liczbę procesorów przypisanych do aplikacji poprzez programowe rozwiązania, które dzięki swojej dynamice pozwalają na łatwą zmianę ograniczeń „w locie”, bez konieczności restartu bazy danych, co uniemożliwia skrupulatną kontrolę nad liczbą licencjonowanych korów procesora. Sprawa komplikuje się dodatkowo od VMware w wersji 6, kiedy to mamy możliwość migracji maszyny wirtualnej na dowolny serwer fizyczny w ramach vCenter. Zgodnie z zasadami ustalonymi przez firmę Oracle należy zakupić licencje na każdy możliwy serwer, na którym może potencjalnie znaleźć się nasze środowisko bazodanowe.

[...]

Laureat Oracle ACE Director i członek stowarzyszenia Oracle OakTable zrzeszającego ok. 100 najlepszych specjalistów na świecie.